Coachees: wie zijn ze, wat doen ze en wat hebben ze te vertellen?

Nu mijn werk als loopbaancoach en personal coach meer en meer bekendheid krijgt, valt het me op dat er heel wat nieuwsgierigheid leeft rond wie die coachees nu juist zijn. Tijdens informele babbels met vrienden, op de barbecue van de sportvereniging, bij het afzetten van onze kinderen bij vriendjes…

Vaak krijg ik de vraag: wie laat zich nu eigenlijk coachen en waarvoor?

Waarna meestal een verhaal volgt over de eigen zoektocht en bekommernissen én enkele excuses waarom men zelf nog niet voor coaching koos. 😉

Ze komen uit diverse sectoren, mijn coachees: onderwijs, wetenschap, zakelijke dienstverlening, ICT, openbare besturen, ziekenhuizen, groothandel, landbouw… noem maar op. Ze zijn arbeider, ambtenaar, bediende, zelfstandige. Het zijn mannen en (wat meer) vrouwen. Twintigers, dertigers, veertigers en een enkele vijftiger.

Wat hen bindt is dus niet hun job of statuut, niet hun geslacht of leeftijd, maar wel de vragen waarmee ze worstelen.

Deze vragen kan ik in 4 grote categorieën samenvatten:

• Ik wil meer energie krijgen van mijn job en meer werken vanuit mijn passie;
• Ik wil meer rust vinden in mijn leven, meer evenwicht, meer harmonie;
• Ik wil focussen op mezelf: weten welke job bij mij past, mijn leven meer in handen nemen;
• Ik wil leren omgaan met de valkuilen die mij al een aantal keer wisten te strikken.

 

Vaak leven er verschillende van deze vragen bij een coachee. Door in het coachingtraject eerst de pauzeknop in te drukken en een schets te maken van de eigen persoonlijkheid bekomen we een basis om met de diverse vragen om te gaan. In een eerste stap staan we stil bij:

• de eigen talenten,
• de daarbij horende valkuilen,
• de context die de coachee nodig heeft om gemotiveerd te zijn en te blijven,
• de waarden die hij/zij belangrijk vindt in een job en in het leven.

 

Dit biedt de basis om door te werken rond thema’s als energie, evenwicht, veerkracht, assertiviteit, effectiviteit en eigenwaarde.

Wat iemand tot nu toe tegen hield om keuzes te maken, is verschillend:

Er zijn coachees die zo worstelen met hun zelfbeeld, dat ze geen stappen vooruit durven zetten. Hen weer zicht geven op hun eigenwaarde en meerwaarde voor anderen, is vaak al voldoende om weer vooruit te durven kijken en knopen door te hakken.

Er zijn coachees die angst hebben om de foute keuze te maken en zich daardoor laten verlammen. Bij elke keuze hoort wel een nadeel en door te focussen op die nadelen, raakt men geen stap meer vooruit. Hen leren denken in opportuniteiten en hulpbronnen, geeft een doorbraak uit deze vicieuze cirkel.

Sommigen missen de vaardigheid om dromen te vertalen naar concrete acties en deze acties dan om te zetten in een concrete planning. Ze lopen rondjes in hun hoofd en blijven malen over die gedroomde toekomst. Als coach ligt mijn grootste bijdrage dan in het bieden van overzicht en structuur.

Maar wat vooral heel veel speelt, is de angst voor het loslaten van het gekende.

Het gekende dat misschien niet goed voelt, maar wel zekerheden biedt. Het gekende werkt als een magneet waar men steeds weer naar toe getrokken wordt. Als oplossingsgericht coach zet ik daarom volop in op het zoeken en zetten van positieve eerste stappen. Vaak liggen deze eerste stappen in het aanspreken van anderen over die toekomstdromen, het zoeken van concrete opportuniteiten (bv. een vacature), het experimenteren met nieuw gedrag en stoppen met oud gedrag. Het zijn die eerste stappen die vertrouwen geven in het vervolg én een boost geven aan het zelfvertrouwen. Het zijn die eerste stappen die de aantrekkingskracht van de magneet van het gekende wat afzwakken en het geloof in dat het anders kan versterken. Stilaan wordt het nieuwe meer en meer tastbaar, bereikbaar en aantrekkelijk.

Ik wens ze een stralende zomer toe, mijn dappere coachees.

Ik bewonder hen omdat ze hun keuzestress op tafel durfden leggen en er voor kozen om niet langer rondjes te blijven lopen in hun hoofd. Ik koester de vele diepgaande gesprekken én de kracht waarmee keuzes werden gemaakt.

De positieve feedback en dankbaarheid van de coachees geeft me vleugels! Vleugels die ik nu ook ga uitstrekken om lekker van vakantie te genieten.

Waar je deze zomer ook gaat, ver of dichtbij, ik wens je toe dat de vakantie je vooral dichter bij jezelf brengt!

Hartelijke groet en tot blogs,

Nele.