Over de oceaan Het is een doordeweekse avond. We kijken tv met het gezin. Straks is het alweer bedtijd. Eerst surfen we nog even mee op de golven van "Over de oceaan", waarin zes BV's de oceaan oversteken met een zeiljacht. Ik ben nieuwsgierig naar wat het met een mens doet, een maand afgesloten zijn van de buitenwereld en alleen water, wind, zichzelf en de teamgenoten. Jani Kazaltzis
Corona Quarantaine, dag 10 De dochter heeft mijn coachingruimte ingepalmd. Ze maakt er rekensommen en organiseert feestjes voor haar poppen. De woonkamer is het terrein van de zoon. Hij puzzelt (mits wat aanmoediging ;-)) en maakt online zijn huiswerk. Papa kreeg een pop-up bureau in de slaapkamer. Hij mailt en belt nu met zicht op het groen én op ons bed :-). Ikzelf pendel tussen verschillende rollen: juf in de voormiddag, online coach
Ze zit er bijna weer op, die eindejaarsperiode. Hoewel er veel mensen zijn die volop lijken te genieten van de lichtjes en kerstmarkten, het shoppen en uitgebreid eten, ben ik er zeker van dat er ook veel anderen zijn die deze bladzijde maar wat graag omslaan. Zelf heb ik een dubbel gevoel bij de kerst- en nieuwjaarsdagen. Het kost me wat moeite om dit te bekennen, maar eerlijk
Ze voelt zich zo vreselijk beperkt, zegt ze. Het is om de muren op te lopen. Maanden geleden werd ze geopereerd aan haar knie. En hoewel iedereen denkt dat het nu allemaal wel achter de rug zal zijn, worstelt ze nog met de revalidatie. Het loopt niet zoals het zou moeten lopen en dat is frustrerend. Want ze heeft haar sport nodig om zich energiek te voelen. En sporten
Nu mijn werk als loopbaancoach en personal coach meer en meer bekendheid krijgt, valt het me op dat er heel wat nieuwsgierigheid leeft rond wie die coachees nu juist zijn. Tijdens informele babbels met vrienden, op de barbecue van de sportvereniging, bij het afzetten van onze kinderen bij vriendjes